Dokładny czas powstania parafii do dziś jest nieznany. Gdy czytamy jednak uważnie historię wsi” ( Początki Wsi Równe sięgają XIV w. 25 stycznia 1352 r. król Kazimierz Wielki wydał w Sanoku dyplom i pozwolił Dytmarowi, mieszczaninowi Sanoka założyć wieś na prawie niemieckim i nazwać ją Równe….)”, łatwo się domyślić, że skoro w akcie lokacyjnym, król zapisał, że ” Sołtys otrzymać miał 3 łany, kościół – 1 łan”, to przynajmniej od tego czasu zaistniała również Parafia.
W 1384 r. wieś Równe przeszła w posiadanie biskupów przemyskich, jako uposażenie biskupstwa, na mocy przywileju wydanego 3 kwietnia tegoż roku przez Marię, królową węgierską.
Według danych historycznych, w roku 1406 został wzniesiony pierwszy kościół pod wezwaniem św. Mikołaja biskupa. Był to kościół wykonany z drewna na murowanych fundamentach. Poświęcony został w roku 1546 przez biskupa przemyskiego Jana Dziaduskiego.
Pod koniec XVII wieku parafia liczyła około 150 osób. Do roku 1798 parafia należała do dekanatu krośnieńskiego, potem zaś do dekanatu rymanowskiego. W roku 1820 kościół został odnowiony przez biskupa Gołoszowskiego, a rok później odmalowany. Dzięki tym zabiegom, przetrwał aż do 1890 roku. Równe miało wówczas 192 domy i około 1100 mieszkańców. Wysłużoną świątynię z drewna rozebrano w 1902 roku.
Staraniem ks. Ludwika Łabudy, na miejscu pierwszego kościoła wybudowano w 1905 r. nowy kościół, w stylu neogotyckim, z wieżą i sygnaturką oraz pięknymi witrażami. Nowo wybudowana świątynia, stojąca do dziś, została zaprojektowana przez krakowskiego architekta Sławomira Odrzywolskiego w 1899 r. Konsekracja kościoła po przewodnictwem świętego dziś biskupa, Józefa Sebastiana Pelczara, odbyła się w roku 1909 pod poprzednim wezwaniem – św. Mikołaja.
Działania obu wojen światowych ominęły raczej świątynię, powodując jedynie lekkie zniszczenia oraz drobne uszkodzenia. W 1950 roku staraniem ks. Józefa Rożka, kościół został wewnątrz wymalowany przez malarza Stanisława Jakubczyka, znanego mistrza w tej dziedzinie, rodem z pobliskiej Lubatowej.
Do rzeczy zabytkowych, godnych podkreślenie należy tu zaliczyć: kropielnicę z roku 1846, piękne witraże oraz dzwon.(http://rowne.przemyska.pl/archiwum/index.php/czytelnia/132-tajemniczy-dzwon-z-wietrzna-dzwoni-w-rownem)
Do czasów I wojny światowej w dzwonnicy znajdowały się trzy dzwony, jednakże dwa z nich zostały zabrane przez Niemców na przetop. Największy z owych trzech dzwonów, pod nazwą „mikołaj” został wcześniej zamurowany w ścianę na strychu kościoła i w ten sposób ukryty, zdołał się uratować.
Piękno rówieńskiej świątyni wznoszącej się nad „szlakiem węgierskim” przyciąga nie tylko znawców sztuki sakralnej, ale również miłośników przyrody, gdyż zabytkowa wieża i kościelny strych stały się chronionym stanowiskiem dla ginącego gatunku nietoperzy.
W ostatnich latach, z inicjatywy parafian, została gruntownie wyremontowana dawana „Organistówka”, w której znajduje się Salka Katechetyczna oraz część mieszkalna.
Z inicjatywy księdza Mariana Szumigraja i ówczesnej Rady Parafialnej w 2011 roku, została podjęta decyzja odnowienia polichromii w prezbiterium Kościoła. Rozpoczęte prace, z powodzeniem kontynuował, obecny ksiądz Proboszcz Wojciech Kisiel. Renowacja pięknej polichromii została zakończona w październiku 2011 roku. W trosce o odnowioną polichromię, w 2013 r. ksiądz proboszcz zaapelował do lokalnej społeczności o konieczności zmiany sposobu ogrzewania świątyni. W odpowiedzi Zarząd Kółka Rolniczego w Równem, na czele z jego prezesem panem Kazimierzem Markuszką, przekazał darowiznę na rzecz wykonania nowego centralnego ogrzewania. Po ponad 30 latach pracy wysłużonych promienników gazowych, dzięki tej ofierze, udało się wykonać nowe ogrzewanie oraz doprowadzić konieczną w tych czasach sieć wodno-kanalizacyjną do świątyni.
W konsekwencji udało się również, wykonać w części gospodarczej kościoła, toaletę.
Obok tych prac ksiądz Wojciech Kisiel doposażył świątynię w nowe szaty liturgiczne: ornaty, kapę i alby oraz odnowił wysłużone paramenty liturgiczne: kielichy oraz zabytkową monstrancję.
W parafii, liczącej niespełna dwa tysiące wiernych szczególnym kultem cieszy się Matka Boża z Góry Karmel – widoczna w głównym witrażu. Z lewej strony znajduje się św. Józef, z prawej zaś patron świątyni – św. Mikołaj.
Ostatni proboszczowie parafii Równe:
Ks. Stanisław Głodowski (1925-1946 r.)
Ks. Józef Rożek (1946-1960 r.)
Ks. Czesław Przystaś (1960-1969 r.)
Ks. Franciszek Kość (1969-1986 r.)
Ks. Władysław Szuma (1986-2000 r.)
Ks. Kazimierz Rojek (2000-2008 r.)
Ks. Marian Szumigraj (2008-2011 r.)
Obecnie, od 26 czerwca 2011 roku, proboszczem parafii jest ks. Wojciech Kisiel, pochodzący z Jarosławia, z parafii Bożego Ciała – Kolegiata, wyświęcony w Przemyślu 24 czerwca 1984 r. przez abp. Ignacego Tokarczuka.
Rozpoznawszy potrzeby parafii, rozpoczął staranie o zakończenie remontu części mieszkalnej starej „Organistówki”, aby ożywić duszpasterstwo z pomocą księdza wikariusza.
Na prośbę zgłoszoną w 2012 roku, ksiądz arcybiskup Józef Michalik przydzielił do współpracy duszpasterskiej, księdza Tomasza Szajnę, ówczesnego neoprezbitera, pochodzącego z parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sanoku.
Po dwóch latach owocnej posługi w parafii, ks. Tomasz został mianowany wikariuszem w Humniskach, w parafii p. w. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Na jego miejsce, od sierpnia 2014 roku, został przydzielony ks. Łukasz Majchrowski, pochodzący z parafii Grzegorzówka – Wólka; p. w. Matki Bożej Bolesnej.
Po dwóch latach pracy duszpasterskiej, jako przybywający do nas neoprezbiter, ks. Łukasz, zgodnie z prawem diecezjalnym, został przeniesiony do posługi w nowej parafii. Kolejną parafią jego współpracy duszpasterskiej jest Kolegiata Jarosławska p.w. Bożego Ciała.
Na miejsce ks. Łukasza został przydzielony, od 25 sierpnia 2016 roku, trzeci z kolei wikariusz. Jest nim ks. Karol Krupa pochodzący z parafii p. w. Podwyższenia Krzyża świętego w Grzęsce k/ Przeworska. Ks. Karol otrzymał święcenia kapłańskie 30 maja 2009 roku. Zanim przybył do naszej parafii pracował jako wikariusz w następujących placówkach:
1. Parafia Głębokie- p. w. św. Marii Magdaleny, w latach 2009 – 2012
2. Parafia Korczyna p.w. N.M.P. Królowej Polski i św. Biskupa Józefa Sebastiana Pelczara, w latach 2012-2013
3. Parafia Szówsko p. w. Najświętszego Serca Pana Jezusa, w latach 2013-2016
Wspólnota parafialna może poszczycić się kilkoma powołaniami. Są to:
- ks. Zdzisław Długosz ( diecezja przemyska) – ( zmarły w 2022 r)
- Ks. Jan Sporniak SVD – zam. Dom Misyjny Księży Werbistów św. Arnolda Janssena w Laskowicach Pomorskich
- o. Cecylian Szczepanik OFM – zam. Klasztor i kościół OO. Bernardynów pw. Wniebowzięcia N.M.P.
- siostra Krystyna Czaja (Zgromadzenie Sióstr Sługi Jezusa) – Rzeszów, par. Chrystusa Króla
- śp. s. Maria Hycnar – zmarła VIII 1988 r. w Ostrowcu Świętokrzyskim
- ks. Sebastian Turek (diecezja przemyska) – święcenia 2022